De WHO (wereld gezondheid organisatie) heeft in 1948 gezegd dat gezondheid ontstaat als wij lichamelijk, geestelijk en sociaal (relaties, contacten met de omgeving) goed in ons vel zitten. Om gezond te zijn is dus meer nodig dan `niet ziek zijn`. In die tijd was dit behoorlijk opzienbarend omdat men tot dan toe dacht dat wij al gezond waren zolang wij maar geen ziekte hadden. Voor het eerst was er aandacht voor het lichamelijke, geestelijke en sociale welbevinden.

Als je de definitie goed leest valt het niet mee om gezond te zijn, immers we moeten een gezond lichaam hebben, ons goed en gelukkig voelen en ook nog goede relaties hebben met mensen in onze omgeving.

Ondertussen verandert onze maatschappij, mensen worden steeds ouder en er ontstaan andere ziektes dan er vroeger waren. Er zijn veel meer gehandicapten en sommigen mensen hebben een chronische ziekte, een ziekte die niet overgaat. Of mensen zijn na een ernstige ziekte zoals een hartinfarct of kanker weer beter geworden maar hebben wel beperkingen over gehouden. Zouden zij dan nooit `gezond` kunnen zijn?

Om die reden heeft een team Nederlandse onderzoekers onder leiding van dr. Machteld Huber zich gebogen over de definitie van gezondheid: aan welke voorwaarden moeten wij voldoen om gezond te kunnen zijn, wat is eigenlijk gezondheid in deze tijd?